menu
search
کدها ساده ترین سیستم ذخیره سازی و ارائه ی اطلاعات به صورت دیجیتال هستند و به دو دسته کد یک بعدی و دو بعدی تقسیم می شوند که توسط ماشین ها و اسکنر های اپتیکی، قابل خواندن هستند. استفاده از کد ها بسیار آسان و مقرون به صرفه هستند و به علت کوچکی و سرعت بالای تولید و قرائت، تنوع کاربردی بالایی دارد.
به طور کلی کدها به دو بخش تقسیم می شوند:
کد های یک بعدی همان بارکد ها (کد های میله ای) هستند که اطلاعات را با تغییر در ضخامت و فاصله آن ها ، به صورت موازی ثبت می کند. این نوع کد ها دارای ظرفیت ذخیره سازی بسیار پایینی هستند و در حد یک سریال یا نام می تواند ارائه کند.
بارکد ها به شکل یکسان برای یک گروه خاص مشابه هم استفاده می شود. میزان ذخیره سازی آن تا ۱۰۰ بایت است و برای هر بار قرائت توسط اسکنر یا قرائت گر باید در خط مستقیم نسبت به کد و در فاصله کن صورت می گیرد و در هر بار اسکن فقط یک کد خوانده می شود که از این لحاظ سرعت کنترل را کاهش می دهد.
بارز ترین مثال بارکد ها، کد های UPC و EAN-13 هستند.
نسل جدید کد ها هستند که نقاط ضعف بارکد ها را پوشش می دهند که مهم ترین آن افزایش ظرفیت ذخیره سازی اطلاعاتی آن است. این نوع کد ها فضای کم تری به نسبت بارکد اشغال می کند و در صورتی که بخشی از آن مخدوش شود، اسکنر یا قرائت گر می تواند اطلاعات را بازیابی کند. به همین دلیل نسبت به بارکد ها، راحت تراسکن و خوانده می شود. (حتی در زوایای کور نسبت به قرائت گر و یا اسکنر.) از دیگر مزایای آن در دسترس بودن اپلیکیشن اسکن آن ها برای تلفن های همراه هوشمند می باشد.
کد های دو بعدی انواع مختلفی دارند که برخی از آن ها با کد های یک بعدی تلفیق شده اند و کارایی خاص خود را دارند.
از کد یک بعدی و دو بعدی که بگذریم به بخش های متفاوتی از هولوگرام ها و ویژگی امنیتی آن ها می پردازیم. شاید لازم باشد یک جمع بندی کلی داشته باشیم که چرا می توان به هولوگرام به عنوان یک آیتم امنیتی مناسب اعتماد کرد. به طور خلاصه و لیست وار به خصوصیات برجسته هولوگرام های امنیتی می پردازیم:
